International day

از روزی که اینترنشنال دی تمام شده، هوچهر همه جا به دنبال رنگ های ملی پرچمش می گردد و این بسی مایه شادمانی من است.

در آن روز، همه کودکان مدرسه باید لباس مخصوص کشورشان را می پوشیدند و پارچه هایشان را به رنگ پرچمشان رنگ می کردند و ما لباس های محلیمان را جا گذاشته بودیم، کنار تمام یادگاری ها و دیگر متعلقات و خاطراتمان که فضایی برای آوردنشان نداشتیم. این طور شد که تی شرت های سفیدمان و گونه هایمان را به رنگ های ملیمان رنگ آمیزی کردیم.

حالا دختری با گوجه و خیار و ماست، پرچمش را می سازد، بارها پرچم کشورش را نقاشی می کند، همه جا به دنبال رنگ هایش می گردد  و در آخر دلش برای ایران تنگ می شود. 

هوچهر به پرچمش افتخار می کند و من به افتخار کردنش افتخار می کنم.

اینجا هم می توانید کامنت بگذارید.