A good mommy of course is a happy mommy

نمی دانم چه شد که ناگهان تصمیم گرفتم روی صندلی داغ بنشینم و از دخترک بپرسم: می گم! هوچهر من مادر خوبی هستم؟
هوچهر: نه!
من: چرا؟
هوچهر: چون هپی* نیستی، سد** هستی. باید بخندی. من هم لبخند زدم.
هوچهر: نه، ببین اینجوری.

به گونه ای لبخند زد که تمام دندان های کوچک سفیدش نمایان شدند و چشم هایش را نیمه باز نگاه داشت و گفت: ببین، دیدی مادر؟

من هم خندیدم. من هم چشمانم را نیمه باز کردم.
بعد هوچهر گفت: خب حالا اینجوری کن و صدای قهقهه ای را تقلید کرد.

من هم با چشمان نیمه باز خندیدم و قهقهه زدم. راستی چه شادی آفرین است حضور دخترکی که می دود از این سو به آنسوی منزلم. این بار از ته دل خندیدم، از ته دل و با هم خندیدیم.

حالم بهتر بود. غم ها برای زمانی پر کشیده بودند؛ غم هایی که گمان می کردم از چشم تیزبین دخترکم پنهانشان کرده بودم.

من: حالا مادر خوبیم؟
هوچهر: ببببببببببببببببببببببلللللللللللللللللللللهههههههههه!

*happy
**sad

پانوشت: وبلاگ ما فیل تر شده. کلاً بلاگ اسپات تعطیل شده که امیدوارم موقتی باشد.در همین راستا پست را در ادامه مطلب پرشین بلاگم هم می گذارم. در ضمن دوستان عزیز! ممنون از رای هایتان که البته افراد بسیاری به ننه قدقد پرشین بلاگی رای داده اند و ممنون می شوم اگر به همان ننه قدقد بلاگ اسپاتی رای بدهند.


اینجا هم می توانید کامنت بگذارید.