نور علی نور

از شیراز به اهواز رفتیم، بعد هم به تهران و شمال و در آخر به شیراز مراجعت کردیم و چند عکس بیشتر نگرفتیم. اگر علت را جستجو کنید ریشه اش را در این استان گ ش ا د پ ر و ر فارس خواهید یافت که هر کس آن را برای سکونت برگزیند، بی شک گرفتار فضای وارفته اش خواهد شد! همان چند عدد را هم در پست بعد به نمایش خواهم گذاشت (در راستای فضای شیرازیِ مصادف شده با بهار که دیگر نورعلی نور شده).
در عوض چندعکس بیات باغ ارم را تحویل بگیرید.

هوچهر و آن آن سالار:


هوچهر و آقار شیر:


اینم هوچهر عاشق کالسکه سواری:


هنرنمایی عکاسی آقای شیر (که البته از نظر من عکسی که من توش نباشم هیچ هنری توش دیده نمی شه!)


خانواده شمعدانی!:


آقای شیر منتظر:


اگه گفتید منتظر چی؟
.
.
.
.
.
.
منتظر اینکه کلاغ ها از روی درخت پرواز کنن و ازشون عکس بگیره
.
.
.

این هم نتیجه یک ساعت انتظار کشیدن!

نتیجه اخلاقی: کلاغ ها هم شیرازی بودند حال پرواز کردن نداشتند!


هوچهر بانو این روزها برای خودش صاحب نظر شده و بر آنچه به آن معتقد است به شدت پافشاری می کند. دیشب برای اصلاح اعتقادش مبنی بر توپ بودن هندوانه ها، به ناچار یکی خریداری کردیم. در میوه فروشی برای بازی با انبوه توپ ها گریه می کرد (گمان کنم فکر می کرد استخر توپ دیده و من اجازه بازی به او نمی دهم).

شایان ذکر است هوچهر همچنان جناب "ف و" را صدا می کند و خیال کوتاه آمدن و رهاندن من از عذاب وجدان روزانه را ندارد.