مثلث گمشده

لباس مثلثی را از تن دایره ام خارج کرده ام.

بی لباس مانده ام، بی لباسی را دوست ندارم، اما لباس دیگری برای پوشیدن نیست. اندامم در آن لباس احساس انفجار می کردند.

من از همه خیاطان شاکی ام که آن روزی که سهمیه پارچه تمام مردم عالم را به دستشان دادند، با تنها تک الگوی مثلثشان برای همه مردم بریدند و دوختند.

به آسانی می توانستند الگو را با کمی تفکر و علم و خلاقیت بسط دهند، به مربع برسند، به مستطیل و حتی به دایره .

اما امروز دیگر آن الگوی مثلث اولیه هم در اختیار نیست و کسی هم به دنبال یافتنش و خلق و بسط اشکال جدید نیست.
.
.
.
پانوشت: به جای لباس مثلثی، فرهنگ عربی، به جای پارچه دین اس*لام و به جای تن دایره ای، ایرانی بودن را قرار دهید و متن فوق را از ابتدا تا انتها بخوانید.


اینجا هم می توانید کامنت بگذارید.