جانم، جانم

نامم را می خواند، می گویم جانم
می گوید مااااادر ، می گویم جااااانم
می گوید مادر جووووون، می گویم جان مادر جووووون
می گوید مامان، می گویم جانم
می گویم هوچهرم م م م، می گوید جانم، جانم!

این روزها مفاهیم هم معنی را شناخته است و کلمات را با لذت به بازی می گیرد. وقتی نیاز به تشکر کردنش باشد، سه بار با سه عنوان، پشت سر هم تشکر می کند: دستت درد نکنه، ممنون، مررررررسی.

چه زود می گذرند، لحظاتی که از سخنوری شیرین این سخنگوی نوشکفته غرق شعف می شویم.
چه زود کلمات شیرین نصفه، نیمه ترکمان می کنند و کلمات صحیح که شمیم بالندگی در فضا می پراکنند، ما را احاطه می کنند.