ما زن ها وقتی مادر می شویم، کن فیکون می شویم. همه چیزمان -حتی شخصیتمان- تغییر می کند. همهَ دنیا را برای کودکمان می خواهیم، اگر برای خودمان قناعت پیشه می کردیم برای کودکمان حریص هستیم، می خواهیم هر چه خود نداشتیم او داشته باشد و می خواهیم هر چه داریم به پای او بریزیم. ناخودآگاه از خود صرفه جویی می کنیم و برای او هزینه می کنیم. اما باید بدانیم این بزرگ ترین اشتباه ماست. چون اگر به خود نیاییم، به طور تدریجی هنگام صرفه جویی از مخارجمان، خودمان هم خرج خواهیم شد. وبلاگ مادران زیادی را می خوانم. در همه آنها دلایلی دال بر این موضوع وجود دارد. کسانی که تازه مادر می شوند فرصت کمی برای آراستن خود دارند. دیگر مانند گذشته نمی توانند موهای سشوار کشیده، ناخن های مانیکور شده و لاک زده و تن و بدن آراسته داشته باشند. بعد از فرایند زایمان و شیر دهی یک شکم گنده و سینه های شل شده عایدشان شده است. خرج و مخارج این کودک شیرین و تودل برو و آرزوهای دور و درازمان برای او هم که پایان ناپذیر است. این طور می شود که ناگهان به خود می آییم و می بینیم سال ها سپری شده اند و تصویرمان در آینه با تصوری که سابق بر این از خود در ذهنمان نقش بسته بود فرسنگ ها فاصله دارد. دوستی نوشته بود دلیلی وجود ندارد که در سی سالگی مانند بیست ساله ها به نظر برسیم. این منطقی ترین توضیح برای شرایط ما زنان به نظر می رسد اما در مثل آمده است که ساختار فیزیولوژیکی مردها طوری طراحی شده که خون بدنشان یا به مغزشان می رسد یا به ***شان! پس در شرایطی که یک باسن بیست ساله از کنارشان عبور می کند، انتظار نداشته باشید تا از ابزاری مانند مغز و منطق و این طور آت و آشغال ها استفاده کنند! بنابراین در هر سنی که هستید، برای آراستگی خود تلاش کنید. تا زمانی که در قالب یک زن حرکت می کنید، به آن احتیاج دارید!
باور کنید سعادت کودک دلبندتان در گرو عشق اساطیری شماو همسرتان است
... امتحان می کنیم یک دو سه. کامنت گذاشته میشود یا نه؟
پاسخ دادنحذفاين كامنتدوني توكه از مال منم بدتره با اين پسورد خواستن .ميتوني اينو حذف كني ....
پاسخ دادنحذفدر مورد اين چيزي كه نوشتي خوب من موافقم كه بايد آراسته بود و بخودت برسي و زيادي از تمام وجودت مايه نزاري ...اما اون مطلبي كه من نوشتم در مورد اينكه در سي سالگي بيست ساله بنظر نرسي واسه اين بود كه بعضيها بچرو از شير مادر دريغ ميكنند تا تروتازه بمونند كه غلط ...اما موافق نيستم كه آدم خودشو خوشگل و سرحال و تميز نگه داره فقط واسه شوهرش و براي اينكه اون چشش نره دنبال يك باسن بيست ساله !!! اين راهش نيست ..هركاري هم بكني باز هم يكروزي پير ميشه و باسنت ميشه چهلساله .اونموقع چي ؟ مردي كه اينقدر كثيف باشه و چشش دنباله پروپاچه بيست ساله باشه بدبر لاي جرز ديوار ميخوره .اون مرد شوهر من نيست
پس تكليف خود آدم چي ميشه حق من و تو از زندگي ؟ اگر من خودمو خوشگل كنم و بخودم برسم .يك قسمتش براي شوهرمه و بقيش براي دل خودمه .تازه انتظار دارم اونم به خودش برسه .....اگر اون دلش باسن بيست ساله خواست .منم دل * بيست و پنج ساله ميخواد !!!why not?h
پاسخ دادنحذفبرای نونوش:
پاسخ دادنحذفاین حرف هم منطقی است. اما احتمال دزدی آدم گرسنه بیش از دزدی آدم سیر است. حالا آن کس که برای تفریح دزدی می کند (مانند بعضی از بچه پول دارها) مشکل روانی دارد. ما صحبتمان راجع به افراد نرمال جامعه است. زنها هم مثل مردها حق دارند که ......من معتقدم زن ها بیشتر عقل و منطق را در نظر می گیرند. به همین دلیل است که بیشتر مواقع این زنها هستند که برای نگهداری زندگی تلاش می کنند.
به نظر منم اسا جان مادر اگه براي خودش به عنوان يك انسان ارزش قائل نباشه به تدريج وجود داشتنش كمرنگ تر ميشه و تبديل مي شه به وسيله اي براي رسيدن ديگران به خواسته هاشون ديگه اون حقي نداره كه نيازي داشته باشهو مردها كه يه خورده خودخواهي تو همشون به وديعه گذاشته شده اگه لطف كنن اين زندگيو تحمل مي كنن اونم براي مدت محدودي پس مادر ها بايد بدونن اگه زندگيو بچه هاشونو دوست دارن خودشونو بايد دوست داشته باشن
پاسخ دادنحذفبراي بچه ي دختر خالت هم تبريك